Wij verkochten onlangs onze woning en ondervonden aan den lijve wat schaarste is. Het was een enigszins bevreemdende ervaring.
Verkopersmarkt
De huidige woningmarkt wordt gekenschetst als een verkopersmarkt. Als je vroeger (meer dan vijf jaar geleden) een huis te koop zette, dan moest je wachten op kijkers, die deden vaak meerder bezichtigingen en deden dan soms een bod. Je ging dan eventueel met één bieder in onderhandeling, waarbij de koper een aantal ontbindende voorwaarden bedong. De doorlooptijd van dit proces kon maanden en soms zelfs jaren duren.
Nu is het (vaak) zo dat een huis zodra hij op de markt komt wordt besprongen door belangstellenden. Die kijken maar één keer en doen dan met meerdere tegelijk een bieding, meestal zonder voorwaarden. De verkoper kiest dan aan wie hij het huis gunt. Het geheel duurde in ons geval vier weken.
Economie
Op zich is het niet vreemd of nieuw om de wet van vraag en aanbod zelf mee te maken. Het is de verandering in vraag die opvalt. Dit roept de vraag op of er nog meer zaken zijn die nu nog makkelijk verkrijgbaar zijn straks ineens schaars kunnen worden.
Ik heb helaas geen glazen bol, maar ik hou de volgende goederen in de gaten:
- Elektriciteit: het is eerder voorgekomen dat elektriciteit werd beperkt omwille van een beperkt aanbod. Toen gebeurde dat met een oproep aan de bevolking. Meestal zal het echter gewoon de prijs zijn die de vraag moet afremmen.
- Warmte: speelt vooral in de winter. Gas kun je niet zelf opwekken, maar je kunt wel een trui breien.
- Droge voeten: de zeespiegel stijgt. Op de lange termijn kon een plek boven NAP wel eens zeer schaars kunnen worden.
- Koelte: het klimaat warmt op. Koelte kon in de zomer wel eens een schaars goed worden. En als de elektriciteit duur is wordt een airco minder aanlokkelijk.
En dit zijn dan nog de bekende onbekenden. Op sommige ontwikkelingen kun je je niet voorbereiden. Dan moet je proberen flexibel te zijn en te improviseren. Ook leuk.