Bij mijn hardloopgroep hebben we nu een trainingsschema waarbij we veel langzamer lopen dan we gewend zijn. Ik en mijn medelopers hebben daar grote moeite mee. We gaan steevast te hard. Waarom is dat?
Vroeger
Kijk je naar oude filmpjes, zoals deze ruim honderd jaar oude straatbeelden van Groningen, dan valt op hoe traag het verkeer is. Er zijn geen auto’s, alleen voetgangers, fietsers, koetsen en trams. Je wordt bijna rustig van de beelden, terwijl het toch een grote stad betreft. Kom daar nu eens om.
Ook de informatievoorziening is heden ten dage vele malen sneller dan in de tijd van de krant. Je bent onmiddellijk op de hoogte als er een ramp aan de andere kant van de wereld plaatsvindt. We verwerken dan ook veel meer informatie dan vroeger.
Cultuur
Ik leef in een Westerse cultuur, en daarin wordt snelheid meer gewaardeerd dan traagheid. Er zijn prijzen voor de snelste fietser of loper. Onbewust ben ik geprogrammeerd om alles snel te doen, omdat daar een beloning op staat.
En dat terwijl zoveel activiteiten beter worden als je ze langzaamaan doet. Zoals bijvoorbeeld eten. Je kauwt beter en daardoor wordt je voedsel beter met speeksel doordrenkt en verloopt de vertering beter. Je proeft ook alles veel beter als je niet gaat voor fast food.
Vertragen
Daarom neem ik mij voor om wat vaker te vertragen. Als ik op de fiets of in de auto ergens naartoe rijdt is er zelden een harde deadline. Waarom zou je dan snel gaan? Nergens voor nodig.
Bij het hardlopen gebruik ik mijn horloge om me te dwingen langzamer te gaan. Zonder die cijfermatige feedback zou me dat echt niet lukken.
Mediteren doe ik niet meer, maar ik zal wat vaker even om mij heen kijken en met alle zintuigen de wereld om mij heen in mij opnemen. Want het leven is lang en veel leuker als je langzaamaan doet.