Het is december en dat zijn natuurlijk de donkere dagen. Toch ervaar ik deze december niet als zo donker als die van twee jaar gelden. En dat bedoel ik figuurlijk, niet letterlijk.
Vaccinatiepaspoort
Als dieptepunt in het na-oorlogse Nederland beschouw ik de checks op vaccinatiestatus (QR-code, CoronaCheck app) aan de poort van culturele gelegenheden en horeca zoals die in de winter 2021 van kracht waren. De tweedeling in de maatschappij tussen personen die wel of niet voor een medische ingreep hadden gekozen heeft mij diep geschokt. Maar meer nog verbaasde mij het gebrek aan veroordeling bij het grootste deel van de bevolking van dergelijke maatregelen die, tezamen met de avondklok, toch wel heel erg herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog opriepen.
Vaccinatieplicht
Nu kon ik mijzelf redelijk makkelijk onttrekken aan het test- en checkcircus. Echt ongerust werd ik van berichten in de media over een aanstaande coronavaccinatieplicht. In landen als Oostenrijk en Griekenland was die al gerealiseerd en ook in Nederland gingen er stemmen op om die in te voeren. Gelukkig kwam een maand later de Omicron-variant to the rescue. Dit neemt niet weg dat de bereidheid tot het nemen van totalitaire maatregelen verontrustend groot was.
Technocraten
Na de winst van rechts-populistische partijen waait er in Den Haag twee jaar later schijnbaar een andere wind, maar de technocraten van destijds zijn nog altijd aan de macht, zij het soms op andere plekken. Dus als er weer een crisis wordt gebruikt om grondrechten schendende maatregelen erdoor te duwen dan tel ik, als gewaarschuwde, voor twee.